داستان یلدا

جنگ بین دو الهه قدرتمند و زندگی بخش آغاز می گردد بین میترا و گاو! میترا قدرتمند تر است و گاو هرمز را بر دوش نهاده و به درون غار می برد و بعد از نبردی سخت، خنجری بر پشت گاو فرو می کند. خون جاری می گردد و نوروز از خون گاو آغاز می گردد. این خون همان رنگی است که به یلدای پارسیان رنگ و روی قرمز می دهد.

از جایی که خون گاو جاری می گردد خدایان به میترا انگور و گندم هدیه می دهند. حکاکی های موجود در معابد قدیمی، میترا را نشان می دهند که در حال کشتن گاوی است و از خون آن گاو نباتات و گیاهان می رویند.

گندم نماد یکجا نشینی آدمی، کشاورزی و برکت است. ایرانیان گندم را بر سر سفره هفت سین می نهند. آرد می کنند و از آن نان می پزند و به همین خاطر در نزد ایرانیان بسیار مقدس و نماد برکت می باشد.

انگور نماد صبر و شراب است و نماد عشق، سرخوشی و زایش! و داستان یلدا، داستان گذشتن و قربانی کردن برای رسیدن به عشق است. 

ایرانیان در روز مهر، گاوی را با جلال و جبروت ذبح می کنند و بعد از عزاداری، از گوشت آن می خورند تا نشانی از معبود در آنان باشد.

بعد از یلدا و پیکار گاو و میترا، در روز یک دی خورشید متولد گشت. روز آفرینش نور، روشنایی و گرما!!

واژه روز (DAY) در زبان انگلیسی که هم ریشه با زبان های کهن آریایی است از این نام گرفته شده است.

ایرانیان این روز را جشن خرم روز می نامند و در این روز مردم هرگز با یکدیگر نمی جنگند و خونریزی و شکار نیز در این روز ممنوع است.

پارسیان در شب چله و در روز خرم روز، از یکدیگر با هدایای ارزشمندی دیدار می کنند.