داستان کریسمس
به بهانه کریسمس و آغاز تعطیلات سال نو میلادی و تولد عیسی مسیح، تصمیم گرفتیم مروری داشته باشیم بر داستان کریسمس!
در شبی تاریک و سرد در ماه دسامبر، سه موبد زرتشتی ستاره ای درخشان در آسمان دیدند؛ ستاره ای که نماد تولدی مهم بود، در پیش گویی های آمده بود که پادشاه یهودیان به زودی در سرزمین بنی اسرائیل متولد خواهد شد.
این سه موبد با دیدن ستاره، همراه با هدایایی گرانقدر که شامل طلا، عطر و کندر (که بخوری گرانقیمت بود) به سمت سرزمین بنی اسرائیل به راه افتادند و اولین تکریم کنندگان مسیح لقب گرفتند.
در همه جای جهان کریسمس در ۲۵ دسامبر جشن گرفته می شود و در واقع علاوه بر اینکه یک جشن مقدس و مهم مذهبی می باشد یک پدیده فرهنگی جهانی است.
مسیحیان روز کریسمس را به عنوان روز تولد عیسی مسیح جشن می گیرند. عیسی (ع) پیامبر خدا و رهبر معنوی مسیحیان می باشد که آموزه هایش اساس دین مسیحیت را تشکیل می دهد.
اما داستان واقعی کریسمس چیست؟
از دیرباز در سراسر جهان، اواسط زمستان جشن انقلاب زمستانی برگزار می شد. قرن ها قبل از تولد مسیح، اروپائیان اولیه که نور را می پرستیدند تولد آن را در تاریک ترین روزهای زمستان جشن می گرفتند.
بسیار از مردم در انقلاب زمستان شادی می کردند؛ برای مثال در روم، روز تولد میترا، خدای خورشید تسخیر ناپذیر، را در ۲۵ دسامبر جشن می گرفتند و اعتقاد بر این بود که میترا از صخره متولد شده است. برای برخی از رومیان تولد میترا مقدس ترین روز سال بود.
در سال های اولیه مسیحیت، عید پاک (روز مصلوب گشتن مسیح (ع)) جشن گرفته می شد اما در قرن چهارم کلیسا تصمیم گرفت تولد عیسی مسیح را به عنوان تعطیلات در نظر بگیرند.
پاپ ژولیوس اول، ۲۵ دسامبر را به عنوان جشن میلاد مسیح انتخاب کرد و با برگزاری کریسمس همزمان با جشن های انقلاب زمستانی، رهبران کلیستا شانس استقبال عمومی از مسیحیت و کریسمس را افزایش دادند.
نماد های مهم کریسمس
همه ما در اوایل دی ماه و اواخر ماه دسامبر، درختان کاج تزئین شده ای را در شبکه های اجتماعی، خیابان ها، کافه ها و … دیده ایم اما هر کدام از این تزئینات و نماد ها چه معنایی دارند.
درخت کریسمس
داستان های بسیاری روایت گر منشا درخت کریسمس هستند که معروف ترین این داستان ها، داستان مارتین لوتر می باشد.
برخی می گویند مارتین لوتر رهبر اصلاحات، در شب کریسمس در جنگل های نزدیک خانه اش قدم می زد. او از زیبایی نشستن برف بر روی شاخه های درختان در زیر نور مهتاب بسیار شگفت زده شد. برای باز آفرینی این صحنه بسیار زیبا برای خانواده اش، درختی را قطع کرد و آن را در خانه گذاشت. سپس با شمع تزئین کرد و از آن زمان درخت جز جدایی ناپذیر کریسمس گشت.
در واقع درخت همیشه سبز کاج، نماد زندگی ابدی است و همچنین اشاره ای نیز به بهشت عدن دارد.
زنگوله
زنگ ها از مدت ها قبل از مسیحیت بخشی از رویدادها و جشن های مهم بودند و سر و صدایی که ایجاد می کردند در اصل برای دفع ارواح شیطانی استفاده می شد.
بعد ها زنگ ها برای اعلام لحظه های بزرگ، خوب و یا بد استفاده می شد. به همین دلیل برای تولد مسیح از آن ها استفاده می گردد.
با گسترش کلیساهای مسیحی در سراسر جهان، ناقوس ها به یکی از ویژگی های استاندارد آنها تبدیل شد. زیرا آنها شروع خدمات کلیسا را به مردم اعلام می کردند.
می توان این طور بیان کرد که زنگ ها به صدا در می آیند تا گوسفندان گمشده را به گله باز گرداند. زنگ کریسمس نشان می دهد که همه در نظر مسیح (ع) ارزشمند هستند و او به همه کمک خواهد کرد.
فرشته
نشان دهنده نقش فرشتگان در تولد عیسی مسیح (ع) است. همان طور که در کتاب مقدس نیز ذکر شده است فرشتگان در آسمان بین الحم ظاهر شدند تا تولد ناجی را اعلام کنند.
فرشتگان در شب تولد مسیح با خواندن سرود هایی تولد او را به جهانیان اعلام کردند.
گیاه هولی
در دوران باستان انعطاف پذیری این گیاه را تحسین می کردند و هولی را نمادی از زندگی ابدی می دانستند. در حالی که قطع کردن یک درخت هالی بدشانسی بود ولی آویزان کردن شاخه های آن در خانه، شانس را به همراه می آورد.
رومیان باستان آن را مقدس می دانستتند و به زحل خدای کشاورزی و برکت خود، متصل می کردند. آن ها در جشن ساقور نالیا آن را آویزان می کردد.
مسیحیان سال ها بعد این نماد را پذیرفتند و معنای جدیدی به آن داند. آنها توت های قرمز را نشان دهنده خون مسیح دانستند و برگ های نوک تیز آن، تاج خاری دانستند که هنگام مصلوب شدن، بر سر مسیح (ع) بود.
حلقه گل
به نظر می رسد که مردم در شمال اروپا اولین کسانی بودند که به طور خاص از تاج گل در زمستان استفاده نموند.
برای منطقه ای که ساعات طولانی، تاریکی و سرمای زمستان را تجربه می کردند. تاج گل ها حس امید را به خانه می آورد.
اروپائیان بر این باور بودند که خورشید روی یک چرخ است و می غلتد و این چرخه تکراری بعد از پایان زمستان به سمت آن ها باز می گردد. هنگامی که خورشید به دورترین نقطه خود از زمین می رسید و روزها سرد تر و تاریک تر می گشتند. اروپائیان آیین زمستانی خود را به امید بازگشت خورشید به سمت آن ها آغاز می کردند. سنت تاج گل از این عقیده سرچشمه گرفته که چرخی از سبزه و نور به خدای نور الهام می دهد که چرخ خورشید را به سمت زمین بچرخاند.
با گذشت زمان و گسترش مسیحیت این تاج های گل به نمادی از مسیحیت و زندگی ابدی تبدیل شدند. تاج نمادی از عشق بی پایان خداست، بدون آغاز و بدون پایان.
شمع
در اصل بخشی از سنت تاج گل بودند و به عنوان بخشی از سنت های کاتولیک ترکیب گشتند.
شواهد تاریخی وجود دارد که نشان می دهد مردمان اروپایی در زمان قبل از مسیحیت از تاج و شمع برای ایجاد امید در روزهای تاریک زمستان استفاده می کردند.
چهار شمع نماد تعداد هفته های ظهور است. صرف نظر از این نور شمع نماد عیسی مسیح به عنوان “نور جهان” می باشد.
آبنبات عصایی
در سال ۱۶۷۰ هنگامی که رئیس گروه کر کلیسای جامع کلن در آلمان نتوانست کودکان را ساکت نگه دارد. مقداری آبنبات را بین آن ها توزیع کرد.
او از آبنبات ساز خواسته بود که این آبنبات ها را به شکل عصای چوپانان خم کند تا به کودکان یادآوری شود عیسی چوپان خوب است.
این سنت همچنان ادامه دارد و رنگ سفید این آبنبات ها نماد پاکی مسیح و رنگ قرمز آنها نماد خون ریخته شده او برای پیروانش می باشد.
ستاره
تاپر یا ستاره بالای درخت کریسمس ریشه ای مشابه فرشته دارد.
طبق کتاب مقدس، ستاره ای با تولد مسیح طلوع کرد . این ستاره راهنمای سه خردمند پارسی به بیت لحم و محل تولد عیسی (ع) بود.
همچنین ستاره نمادی از نور و نشان دهنده امید برای همه بشر در دوران تاریک می باشد.
بابانوئل
طبق افسانه ها گفته می شود که بابانوئل و همسرش در قطب شمال زندگی می کنند و در تمام طول سال با کمک اِلف هایش مسغول ساخت اسباب بازی می باشد. او در آنجا نامه هایی از بچه ها دریافت می کند که از او هدایای کریسمس می خواهند.
در شب کریسمس او سورتمه اش را با اسباب بازی پر می کند و با هشت گوزن شمالی به دور دنیا پرواز می کند و در خانه هر کودک توقف می کند. او از دودکش پایین می رود و هدایا را کنار شومینه می گذارد و با کلوچه هایی که بچه ها برایش گذاشته اند پذیرایی می بشود.
در واقع داستان بابانوئل از کشیشی به نام سنت نیکلاس الهام گرفته شده است که در قرن سوم میلادی می زیسته است. او ثروت خود را در راه کمک به نیازمندان صرف نمود.
ظاهر چاق پوشیده در کت و شلوار امروزی را کاریکاتوریست هفته نامه هارپر در سال ۱۸۶۳ طراحی نمود و رنگ قرمز لباس او نیز تحت تاثیر تبلغات گسترده شرکت کوکالا ماندگار گشت.
جشن کریسمس و سال نو میلادی
جشن کریسمس از روز تولد مسیح (ع) آغاز می گردد و تا ۱۲ روز دیگر نیز ادامه دارد. این جشن در شب کریسمس به صورت دورهمی های کوچک خانوادگی برگزار می شود.
اعضای خانواده در کنار یکدیگر جمع می شوند و شام مخصوص شب کریسمس که بوقلمون می باشد سرو می گردد.
بزرگترها معمولا به کودکان هدایایی طبق سنت کریسمس، هدیه می دهند و افراد مذهبی نیز در مراسم کلیسا شرکت می کنند.
اما جشن شب سال نو در ۳۱ دسامبر و ۶ روز بعد از کریسمس برگزار می گردد. این جشن معمولا در کنار دوستان و در میادین اصلی شهرها برگزار می گردد.
شام شب سال نو معمولا در رستوران ها و با منوهای ویژه برگزار می گردد، این جشن تا پاسی از شب با نور افشانی و … ادامه دارد.
